ΤΑ 100 ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Δεν θα αναφερθώ στα πολυσυζητημένα τριήμερα απόδρασης που διοργανώνει ο Φιλάρετος Ψημμένος στον ξενώνα «Αμανίτα» στην Τσαγκαράδα, ούτε στις μανιταροσυλλεκτικές πεζοπορίες του μέσα στο δάσος με τα όμορφα μικρά γεφύρια και τις πηγές, όπου μαθαίνεις να ξεχωρίζεις τα καλογεράκια από τις γουργουλιάνες και από τα βασιλομανίταρα. Το ενδιαφέρον μου στρέφεται σε όλα όσα φτιάχνει με ότι του προσφέρει απλόχερα η φύση γύρω του. Στις γευστικές σάλτσες του, στις μουστάρδες που εμπνεύστηκε και δημιούργησε χρησιμοποιώντας ως βάση τα μανιτάρια και τα φρούτα που συλλέγει στις πεζοπορίες του. Στο γεγονός ότι φτιάχνει μόνος του ένα «μέλι» από μήλα και κυνόροδα και τις μαρμελάδες (βατόμουρο, κόκκινα φρούτα, ροδάκινο με τζίντζερ και αγριοροδάκινο με τζίντζερ) που σερβίρει στα απολαυστικά, σπιτικά πρωινά του «Αμανίτα». Ή μήπως θα έπρεπε να μνημονεύσω πριν απ’ όλα το γευστικότατο «τραχανότο» με άγρια μανιτάρια, που συνήθως περιμένει να υποδεχτεί τους επισκέπτες τα βράδια της Παρασκευής; Οι ανησυχίες του Φιλάρετου δεν σταματούν στο φαγητό. Τελευταία άρχισε να επεκτείνεται και στη βοτανοθεραπεία. Καθώς είδα προτείνει πια και ένα δικό του βάμμα υπερικού και ένα βαλσαμέλαιο, καθώς και ένα βάμμα σιλυμαρίνης (γαιδουράγκαθου), το οποίο ονομάζει «Μέγα Κενταύριο», τιμώντας το βουνό που περιβάλει τον ξενώνα του.

Θάλεια Τσιχλάκη